MINI ENCYKLOPEDIA ZDROWIA > Związki chemiczne i organiczne > Bilirubina

Związek organiczny powstający poprzez rozpad hemu, składowej części hemoglobiny, uwolnionej podczas degradacji czerwonych krwinek. Zwiększony poziom bilirubiny w osoczu nazywany jest hiperbilirubinemią, może on być spowodowany schorzeniami o różnorodnej etiologii między innym także poprzez uszkodzenie wątroby. W osoczu można wyróżnić bilirubinę wolną jak również sprzężoną, tworząc razem bilirubinę całkowitą. Bilirubina wolna (pośrednia) powstaje podczas rozpadu czerwonych krwinek a następnie łączy się z albuminami. W kolejnym etapie wychwytywana jest przez komórki wątrobowe gdzie łączy się z kwasem glukuronowym co w konsekwencji prowadzi do powstania bilirubiny bezpośredniej, która przedostaje się do żółci. W badaniu określa się stężenie bilirubiny związanej czyli inaczej bilirubiny bezpośredniej bądź sprzężonej, wykonywane jest w przypadku diagnostyki żółtaczek, zapalenia wątroby, wirusowego zapalenia wątroby a także w kamicy i niedrożności dróg żółciowych.