Roślina pospolita w całym kraju, łatwo można ją spotkać na łąkach, trawnikach, nieużytkach i miedzach. Kwitnie na żółto, a po przekwitnięciu tworzy tzw. „dmuchawce”. Znana jest również pod nazwą mlecz.

Mniszek wywiera bardzo korzystny wpływ na wątrobę. Codzienne jedzenie pięciu lub sześciu łodyg kwiatostanowych pomaga w przewlekłym zapaleniu wątroby. Łodygi te pomagają również w cukrzycy. Chorzy na cukrzycę powinni codziennie zjadać do dziesięciu łodyg przez cały okres kwitnienia mniszka. Mlecze pomagają także w innych dolegliwościach. Usuwają świąd skóry, liszaje i wysypkę, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i oczyszczają żołądek ze wszelkiego rodzaju zalegających substancji. Świeże łodygi mogą bezboleśnie rozpuszczać kamienie żółciowe i pobudzają czynności wątroby i pęcherzyka żółciowego. Oprócz soli mineralnych mniszek zawiera ważne substancje budulcowe i lecznicze, które mają istotne znaczenie w leczeniu chorób przemiany materii. Dzięki działaniu oczyszczającemu krew mniszka pomaga także w reumatyzmie. Po trzy-czterotygodniowej kuracji świeżymi łodygami mniszka cofają się obrzęki gruczołów. Mniszek jest także stosowany z dobrym skutkiem w żółtaczce schorzeniach śledziony. Korzenie mniszka jedzone na surowo lub suszone i użyte do przygotowania herbatki, mają działanie oczyszczające krew, wspomagają trawienie, działają napotnie i moczopędnie.

foto: