Roślina pospolita, szeroko rozpowszechniona, rośnie tam gdzie jest wilgotno czyli w lasach, zaroślach, nadrzeczach. Wymaga gleb próchnicznych. Jest gatunkiem cienioznośnym, nie lubi suchego powietrza. Kwiaty są żółtawobiałe, zebrane w szerokie, płaskie baldachy o średnicy 10-20cm. Kwitnie w czerwcu. Owoce zaś są małe, kuliste, ciemnoczerwone, dojrzałe przybierają barwę czarną z czerwonym sokiem i małymi pestkami. Krzew osiąga wysokość do 10m, gałęzie są wygięte. Czarny bez jest rośliną leczniczą, owoce zawierają dużo witaminy C, ale bardzo często uprawiany jest jako krzew ozdobny. Surowcem zielarskim są kwiaty oraz czarne owoce, bardzo rzadko liście i kora. Wszystkie części rośliny zawierają toksyczny składnik zwany sambunigryną, która po spożyciu jest rozkładana do cyjanowodoru, co powoduje poczucie słabości, niekiedy wymioty. Aczkolwiek podczas przetwarzania tj. suszenia czy gotowania sambunigryna ulega rozkładowi, co pozwala na jej stosowanie. Czarny bez zawiera olejki eteryczne, związki wapnia, potasu, sodu, glinu i żelaza, glikozydy cyjanogenne (sambunigryna), saponiny triterpenowe, flawonoidy, garbniki, witaminy A, B1, B2, C , antocyjany, olejki eteryczne, garbniki i pektyn oraz kwasy organiczne. Roślina ta ma działanie moczopędnie, przeciwgorączkowe, zmniejsza kruchość naczyń krwionośnych. Można również stosować czarny bez do przemywania oczu i gardła, działa wówczas przeciwzapalnie. Owoce działają łagodnie przeczyszczająco, moczopędnie, przeciwbólowo.