Wirusowe zapalenie wątroby to ostra choroba zakaźna, której istotą jest uszkodzenie miąższu wątroby. Jest to jedna z najczęściej występujących chorób zakaźnych na świecie, stanowiąca realne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia. Wyróżniamy kilka typów chorób w zależności od wirusa, który ją wywołał. Najczęściej występuje WZW typu A i WZW typu B.

    WZW typu A (zwana potocznie żółtaczką pokarmową) to typowa choroba „brudnych rąk” występująca przede wszystkim na obszarach o złych warunkach sanitarno–epidemiologicznych. Do zarażenia może dojść poprzez spożycie skażonej wody czy pożywienia oraz przez kontakt bezpośredni z chorą osobą. Ryzyko kontaktu z tą chorobą zwiększa się podczas podróży do egzotycznych krajów. Najskuteczniejszą metodą profilaktyki WZW typu A są szczepienia ochronne. Zalecane są one zwłaszcza dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, dla osób dorosłych szczególnie narażonych na zakażenia np. pracownicy służby zdrowia, pracownicy służb miejskich, osoby pracujące przy produkcji i dystrybucji żywności oraz dla osób planujących podróże do krajów tropikalnych. 

    WZW typu B to poważna choroba zakaźna, która w skrajnych przypadkach może doprowadzić do śmierci. Wirus, który ją wywołuje charakteryzuje się bardzo wysoką zakażalnością, dlatego każdy kto nie jest zaszczepiony, dużo ryzykuje. Do zakażenia dochodzi głównie poprzez naruszenie ciągłości tkanek podczas zabiegów medycznych, stomatologicznych czy diagnostycznych, ale również na skutek zabiegów pozamedycznych np. podczas tatuowania, zakładania kolczyków, zabiegów u kosmetyczki czy fryzjera. Infekcja wirusem może również nastąpić poprzez kontakty seksualne bez zabezpieczenia z chorym lub nosicielem wirusa. Może on być również przekazany dziecku od matki podczas ciąży. Grupą wysokiego ryzyka są narkomani używający niesterylnych igieł. Profilaktyka w wypadku tej choroby sprowadza się do przestrzegania zasad higieny oraz przeprowadzania szczepień. W pierwszym przypadku chodzi przede wszystkim o przestrzeganie zasad aseptyki we wszelkiego rodzaju placówkach gdzie dochodzi do kontaktu z krwią bądź płynami ustrojowymi tj. stosowanie jednorazowych rękawiczek, korzystanie z jałowego sprzętu. Należy unikać także kontaktu z krwią bądź wydzielinami innych osób oraz używać zabezpieczeń podczas kontaktów seksualnych. Od 1994 r. w Polsce szczepienia przeciwko WZW typu B należą do grupy szczepień obowiązkowych. 

    Pamiętajmy, że szczepienia ochronne są sprawdzoną formą profilaktyki WZW typu A i WZW typu B. Są one dostępne cały czas, bez względu na porę roku.

Red.
Publikacja: wrzesień 2013