CZYTELNIA > Gardło pod lupą

Jama ustna i gardło są swoistym „obrazem” tego, co dzieje się wewnątrz organizmu. Różne zmiany w ich obrębie są objawem wielu chorób, zarówno miejscowych, jak i ogólnoustrojowych.

Ból gardła jest bardzo często objawem wielu chorób, zwykle towarzyszy ostrym nieżytom nosa. Silny, nagły ból gardła i ogólne objawy rozbicia z gorączką (często powyżej 38^oC) są przeważnie objawami anginy. W większości przypadków jej przyczyną bywają wirusy (ok. 70%), pozostałe 30% stanowią zakażenia bakteryjne. Dominującym objawem anginy jest ból gardła, nasilający się podczas połykania, uczucie drapania, kłucia, pieczenia, dreszcze, gorączka ok. 38oC, bóle stawowo-mięśniowe. Ogólne samopoczucie jest złe.
Leczenie anginy polega na leżeniu w łóżku, aż do ustąpienia gorączki i na stosowaniu antybiotyków. Ból gardła łagodzą środki o działaniu odkażającym, ściągającym (mieszanki ziołowe do płukania gardła oraz gotowe preparaty zawierające wyciągi z ziół np. Azulan, Dentosept, Salviasept, Salvament). Wśród gotowych preparatów o działaniu łagodzącym i odkażającym dominują tabletki do ssania tj. Cholinex, Neo-Angin, Strepsils, Septolete, Olbas, Faringosept, Chlorchinaldin itp.
Najlepiej zacząć je zażywać, gdy poczujemy, że z naszym gardłem dzieje się coś niedobrego, mamy wówczas szansę ograniczyć infekcję.
 

Często powikłaniem powstającym w przebiegu anginy jest ropień okołomigdałowy – charakteryzuje się narastający bólem promieniującym od ucha, wzrostem temperatury ciała, występują duże trudności w połykaniu, pojawia się szczękościsk. Leczenie polega na nacięciu ropnia i opróżnieniu go z treści ropnej.
Następstwem przewlekłych chorób nosa i zatok przynosowych jest przewlekły nieżyt gardła – może być spowodowany substancjami chemicznymi wdychanymi razem
z powietrzem np. z dymem papierosowym. Rozwojowi tej choroby sprzyjają również nadużywanie alkoholu, przebywanie w nadmiernie suchych pomieszczeniach, choroby nerek, cukrzyca. Częste objawy to: uporczywe drapanie i pieczenie w gardle, uczucie suchości i obecności ciała obcego. Wywołują one konieczność ciągłego chrząkania
i pokasływania. Leczenie jest długotrwałe i wymaga przede wszystkim usunięcia pierwotnej przyczyny. Konieczne jest zaprzestanie palenia tytoniu i zapewnienie jak najlepszych warunków mikroklimatycznych tzn.: świeżego powietrza o odpowiedniej wilgotności.
 

Po wielokrotnie powtarzających się anginach i chorobach zakaźnych występuje przewlekłe zapalenie migdałów podniebiennych. Wywołują je przeważnie bakterie tzw. paciorkowce beta-hemolizujące grupy A. Przewlekłe zapalenie migdałów podniebiennych, podobnie jak przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, pęcherzyka żółciowego, stanowi tzw. ognisko zakażenia w organizmie. Objawy choroby to występujące uczucie „przesady” (ciała obcego) w gardle, pobolewania promieniujące do ucha, powiększenie węzłów chłonnych na szyi.
 

Przerost migdała gardłowego (trzeciego) – znajduje się on w jamie ustnej nosowo-gardłowej. W warunkach prawidłowych nie jest on widoczny przy bezpośrednim badaniu gardła. W pierwszych latach życia dziecka migdałki zarówno gardłowe jak i podniebienne ulegają rozrostowi fizjologicznemu. Nadmierny rozrost migdałka stwarza przeszkodę w oddychaniu przez nos. Dzieci z przerosłym migdałkiem gardłowym oddychają prawie wyłącznie ustami. Powoduje to m. in. chrapanie w czasie snu i mowę nosową. Występuje skłonność do częstych katarów, zapaleń ucha środkowego, krtani i oskrzeli. Leczenie wyłącznie operacyjne. Przerostowi migdałka gardłowego (trzeciego) może towarzyszyć przerost migdałków podniebiennych. Bardzo duże, powiększone migdałki mogą stykać sie ze sobą w linii środkowej utrudniając połykanie i oddychanie. Leczenie operacyjne.
 

Publikacja artykułu, 2003